Solasaldian, itsasontziaren historiaren laburpen labur bat egingo da, eta itsasontziaren bizitza eskola-ontzi gisa nola garatzen ari den kontatuko da, guztia irudiz lagunduta.

Titulazio akademikoa:

• Filosofia eta Letretan doktorea [Geografia eta Historia (Historia)]
• Filosofia eta Letretan lizentziatua [Geografia eta Historia (Antzinaroaren Historia)]
• Nautika Ataleko Itsas Armadako diplomaduna
• Filosofia eta Letretan lizentziatua [Geografia eta Historia (Historia)]

Lanbide-titulazioa

• • Merkataritza Itsasketako lehen mailako pilotua
  • Merkataritza Itsasketako makinetako burua

Lan-bizitza

• • 2003az geroztik, Saltillo eskola-ontziko kapitaina izan da, eta UPV/EHUko ikasleekin ontziratzeko praktiketan irakasle eta prestatzaile lanak egin ditu.

Itsas eremuko jasangarritasunaz ari garenean, itsas ekosistemak eta haien baliabideak kontserbatzea, kutsadura prebenitzea eta garapen iraunkorreko praktikak sustatzea helburu duten praktika, estrategia eta politika ugari aipatzen ari gara. Etsipena ekar dezakeen zeregin titanikoa. Baina hortik urrun, ekimen ugari daude itsasoen kontserbazioa bermatzeko beren hondar-alea ekartzen dutenak.

Belarako Bidea esperientzia nautiko iraunkorra da. Donejakue bidea egiteko modu berri bat. Bide orok du hasiera bat, jatorria, eta itsasoan dago. Urtero, NorthMarinas irabazi asmorik gabeko elkarteak zeharkaldi bat antolatzen du taldean, flotillan, penintsulako iparraldeko kostaldea ezagutarazteko, herri bakoitzaren ezaugarriak, kultura eta gastronomia erakusteko eta atzerriko nabigatzaileak erakartzeko – Zeharkaldiaren 2023. edizioa ekainaren 6an abiatuko da Arroxelako portutik (Frantzia).

Nabigatzailea, itsas zientzialaria, ingurumen-hezitzailea eta MATERen alma mater. Sutsua, ekintzailea eta naturazale amorratua, pertsonen boterearen uste sendoa duena mundu hobea sortzeko, ingurumena, justizia soziala eta elkartasuna errespetatuz

The Coral Planters koralezko arrezifeak babesteko lan egiten duen elkartea da

Aisialdirako ontziekin zerikusia duten EAEko kostaldeak bainatzen dituzten uretan azken 22 urteetan gertatu diren larrialdiak eragin dituzten arrazoiak erreferentziatzat hartuta, aisialdirako nautika erabiltzen dugun aldetik egin ditzakegun jarduerak berrikusiko ditugu, edozein egunetan ontzian larrialdirik gerta ez dadin edo, arazoak iristen bazaizkigu, ahalik eta eraginkortasunik handienarekin konpondu ahal izan ditzagun, onik eta onik mantenduz.

Nautikan eta Itsas Garraioan lizentziatua (zubi-atala) EHUn. Salgaien nazioarteko trafikoan aritzen diren merkataritza-ontzietako zubiko ofiziala

1992an, Estatuko Administrazio Orokorreko Marina Zibileko Teknikarien Kidego Berezian sartu nintzen. Bertan, erantzukizuneko hainbat lanpostu bete ditut, hala nola:

• Tarifako Itsas Salbamenduko Zentroko areto-burua
• Itsas Segurtasuneko ikuskatzailea
• Algecirasko Itsas Kapitaintzako Itsas Segurtasuneko Arloko burua.

2000. urteaz geroztik, Pasaiako (Gipuzkoa) Itsas Kapitaina naiz, eta Itsas Salbamenduak (SASEMAR) gauzatutako eta koordinatutako Gipuzkoako lurraldea bainatzen duten Espainiako uretan gertatzen diren itsas larrialdietako zuzendaritza dut nire zeregin eta eginkizunen artean.

Duela 50 urte Julio Villar donostiarrak munduari bira eman zion belaontzi koskor batean. 1968ko apirilean Bartzelonako portutik atera eta lau urte luze munduan zehar nabigatzen eman ondoren, 1972ko uztailean heldu zen Lekeitioko portura. Belaontzi txiki hark Mistral izena zuen, zazpi metro eskaseko luzera, bi metro t’erdi pasatxoko zabalera eta 1.200 kilo pasatxoko pisua. Ordu arte, inork ez zuen lurbiraren buelta osatu halako ontzi arinean, eta mendi erdia pasa denean, ez da ezagutzen halakorik egin duena inor.

Ia lau urte t’erdi horietan Atlantikoa, Ozeano Barea eta Indikoa zeharkatu zituen Villarrek, bidean geldialdiak eginez, besteak beste, Karibeak, Galapagoak, Markesa uharteak, Tuamotu, Tahiti, Haizebeko uharteak, Cook, Hebrida Berriak, Fiji, Zeelanda Berria, Ginea Berria, Koral itsasoa,  Australiako iparraldea, Arafura itsasoa, Timorko itsasoa, Indiako ozeanoa, Txagos uhartedia, Madagaskar, Mozambike, Hegoafrika, Santa Helena Uhartea eta Brasilgo ipar-ekialdean. Guztira 38.000 itsas milia baino gehiagoko bidea.

Zeharkaldi hark sortu zizkion emozioak, sentipenak eta bizikizunak “ ¡Eh, Petrel!” izeneko liburuan jaso zituen Julio Villarrek. 1974an argitaratu zen lehenengo aldiz,  harrezkero beste hamabost edizio atera dira, eta jende askorentzat kultu liburu bilakatu da. 1970eko hamarkadako Euskal Herriko giro hertsian, bidaiari eta abenturazale euskaldun askoren inspirazio iturri eta askatasun aldarri ere gertatu zen “¡Eh, Petrel!”.

Julio Villarrek balentria hura osatu zuenetik mende erdia pasa denean euskarazko itzulpena kaleratuko da,  “E, Petrel! Nabigatzaile bakarti baten koadernoa” izenburuarekin. Ibon Gaztañazpik egin du itzulpena, eta Albaola Itsas Kultur Faktoria  eta Zumardia Elkarteak elkarlanean editatu dute,

Donostia. (1943) oso gaztetan hasi zen bidaiatzen eta eskalatzen. Euskal Herriko lehenengo alpinista belaunaldiko kide, Pirinioetako eta Alpeetako igoerarik zailenetako batzuetan parte hartuz zuen. Mendian izandako istripu larri bat tarteko hasi zen nabigatzen. Ondoren etorri zen bere mundu bira Mistral izeneko belaontzian, bost urteko bidaian. Harrezkero, mundu osoan barna ibili da, oinez zein itsasoz, mendi-gidari edo belaontzaik batetik bestera eramanez.

Orio. (1977). Zuzenbidean eta Komunikazioan lizentziatua, txiki-txikitatik izan du lotura estua arraunarekin. Orioko arraunlai izan zen 22 urtez, ondoren , Santurtziko entrenatzaile, eta azken hamabi urteetan, arraun-emanaldietako esatari Euskal Telebistan. Ogibidez kazetaria, patroi ikasketak bukatuta nabigatzen hasi zen.